Ferie part one

2013 rozpoczął się pełną parą, a ja dopiero zrozumiałam to w momencie, gdy rozpoczyna się drugi tydzień. Czołówkę mam za sobą, więc teoretycznie mniej na głowie, jednak jakoś smutno się robi, że to już za nami. Zabawy było co nie miara, chociaż skupienie było mile widziane w momencie, kiedy kamera podążała za naszymi krokami. Najbardziej krępujące było to, gdy ja coś pisałam, a kamerzysta to uwieczniał - ja wiszę schylona nad szafką, z kartką w ręku i czuję, że kamera niemal dotyka mojego ramienia. A ja nie mogę się zaśmiać! Na szczęście wszystko wyszło profesjonalnie, a śmiałam się dopiero wtedy, kiedy wisząc z ramienia kolegi, moją twarz zasłaniały włosy. Wydaje mi się, że to był pierwszy raz, kiedy klasa tak mocno się zjednoczyła. Już nawet da się przemilczeć to, że ludzie patrzyli się na nas dziwnie, kiedy maszerowaliśmy w strojach, albo ktoś śmiał się, że powinnam się przebranżowić. Ani myślę! ;)

Tymczasem rozpoczynam sobie feriowanie. Coś czuję, że nie spełnię niczego, co sobie zaplanowałam, a te dwa tygodnie miną w zastraszająco szybkim tempie. Głównym celem jest zakupienie dodatków do sukienki, gdyż studniówka tuż tuż, a ja jestem w czarnej dupie, że się tak niepoetycko wyrażę. Niestety, z butami tak to bywa w moim wypadku, że albo są za małe, albo za duże - nigdy nie na styk, więc czuję, że przejdę w związku z tym niezłą batalię. Jednak sam wyjazd zakupowy przysłania fakt, że mam w tym dniu urodziny i wybieramy się z mamuśką na Bejbi Blues. Podobno nieprzychylne ma to recenzje, jednak takie odmóżdżenie jest całkowicie na tak. W drugim tygodniu wybieram się na narty, co też jest wątpliwe w moim wypadku, gdyż znając szczęście mogę sobie coś zrobić z szanowną nóżką, a nóżka musi być zdrowa!

Ogólnie rzecz biorąc, to byłam wczoraj w teatrze na Wieczorze Kawalerskim i uśmiałam się za wsze czasy. Proces odchamianie trzeba było rozpocząć, dlatego nie żałuję wieczoru spędzonego właśnie tam. Poza tym, spacer Starym Rynkiem w Krakowie bezcenny... Tylko żyć i nie umierać! ;)