'A nie tą co żałośnie całą noc w gardle pali ogniem...'

Skoro tak wszyscy się witają z tym grudniem, to i może ja się przywitam, spełnię swój obywatelski obowiązek i przypomnę wam (bo pewnie nie wiecie!), że ten zaszczytny miesiąc właśnie się rozpoczął! Gdyby nie fakt, że jest niedzielny wieczór, a przede mną perspektywa całego tygodnia, to powiedziałabym, iż jestem szczęśliwa. Ale nie jestem, bo na samą myśl o zwleczeniu się jutro z łóżka oblewa mnie zimny pot, a gdy jeszcze dodam do tego to, iż trzeba wyjść z domu, jeśli chcę się dostać do szkoły, to już w ogóle porażka. Teraz powinnam puścić wesołą litanię na temat tego, że zima jest najwspanialszą porą roku (no bo jak była jesień, to chciałam zimę), ale litości, kto normalny lubi zimę?! Okej, spadnie śnieg, to porozmawiam na ten temat. Ale na razie śniegu nie ma, jest zimno i w ogóle jakoś nieświątecznie. A ja już planuję zakup oświetlenia, którym przyozdobię teoretycznie nowy pokój. I planuję też kolejne Ikeowskie wydatki, przez które prawdopodobnie mój portfel ucierpi, ale przymknijmy na to oko i weźmy to na poczet świątecznych prezentów! W ogóle dochodzę do wniosku, że z każdym kolejnym postem moje wypociny mają coraz mniej sensu, ale nie wiem co z tym począć. Gdzieś między tym wszystkim ginę i przepadam, kładę się na łóżku i leżę i myślę i nic nie mogę wymyślić, choć ponoć taką wodą być powinno mi przysporzyć i weny i głos Kubusia powinien wprawić mnie w osłupienie a ja taka jakaś obok jestem! Wyglądam przez okno, czekam na śnieg, na święta, na wszystko...