Zmiany, zmiany... ale jakie?

Chce mi się zmian. Jakiś niesamowitych i spektakularnych zmian, które zmienią to, jak patrzą na mnie inni (nie, żeby mnie to jakoś obchodziło, ale jednak). Nie wiem jednak, na czym one mają polegać – czy na zapuszczeniu włosów, które od roku co miesiąc obcinam, gdy są „za długie”, zmianie garderoby, na którą nie narzekam… tu lista pomysłów się zamyka. Są rzeczy, których nie ruszę, które sprawiają, że jestem, hm, jaka jestem. Ze swoimi wadami, byciem choleryczką, która za szybko się wścieka, ze swoim czytaniem, pisaniem, byciem odludkiem, happysadem i tym podobnymi. Zmiany wymagają poświęceń. Zmiana koloru włosów? Zbyt radykalne. Nie widzę siebie ani jako blondynki, rudej tym bardziej. Brązowo-czarny ledwo przeżyłam, więc zostanę jednak przy swoim. Nienaturalnym, ale jednak. Statusu związku też nie dane mi jest zmienić, może to i dobrze. Nie planuję. Wobec tego w zasadzie nie mam czego zmieniać. Podejście do życia? 

„Boże, daj mi odwagę, bym zmieniał rzeczy, które zmienić mogę, spokój, bym godził się z rzeczami, których nie mogę zmienić, oraz mądrość, bym potrafił je rozróżnić.” 

Nadzwyczaj ułożone. Stosunek do ludzi, którzy mają mnie gdzieś? Poukładane w głowie. Koło się zawęża, zmieniać nie ma co, a w głowie nadal taka myśl wibruje. Obojętną wobec niej nie potrafię być, ale i też chycić się nie ma czego. Nawet przysłowiowej tratwy. Wobec tego pomarudzę sobie, co jest nie tak, a że i to nie poprawi mego samopoczucia (ulala), to chyba po prostu trzeba przeczekać. Co śmieszne, na wszystko trzeba czekać. Na faceta, na spełnienie marzeń, na autobus, koleżankę, nową książkę, płytę, film. Życie nam leci na czekaniu, a jesteśmy z tym pogodzeni jak z niczym innym chyba. Coś boli? Poczekaj, przestanie. Herbata za gorąca? Poczekaj, wystygnie (tego nie rozumiem, herbata smakuje dobrze tylko gdy jest ciepła). I tak w kółko Macieju. Oszaleję. Sama siebie doprowadzę do szaleństwa, i to będzie koniec szalenie nudnego życia Lu, vel Oli.  Życie doprowadziło ją do szaleństwa. Zwariowała. Tak kiedyś napiszą, dodając, że była znaną autorką bestselerowych powieści. Tak Wam powiadam.

 „Gdy cię nikt nie lubi - przykro

albo jak ty kogoś też ci zimno 

kto w piwnicy liczy monet milion

to mu w tym milionie będzie zimno” ♪♪